Στην αρχή χρειάζεται ένας. Ένας που να μπορεί να εμπνεύσει και να συμπαρασύρει δημιουργικά και άλλους μαζί του, οι οποίοι θα τον υποστηρίξουν σε ένα πρωτοποριακό εγχείρημα. Στην Ιταλία ήταν ο Franco Bassaglia. Προϋπήρχαν βέβαια κάποιοι. Ο Bonnafe, ο Simon, ο Tosquelles, ο Oury και φυσικά ο Guattari πάνω κάτω σύγχρονος του Bassaglia. Ακολούθησαν αρκετοί όπως ενδεικτικά ο Rotelli και ο Delion.
Zeitgeist, πνεύμα της εποχής; Δύσκολα μπορούμε να το αρνηθούμε. Παράλληλα κυκλοφορεί η ιστορία της Τρέλας του Foucault, κι ακολουθεί η Γέννηση της Κλινικής που δίνουν μια ώθηση στην κινηματική προσπάθεια δημιουργίας ενός πρωτόλειου συστήματος κοινοτικών υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Βοηθήσανε όλοι με τον τρόπο τους και με τις θεωρητικές τους συμβολές και θέσεις, ο Cooper, ο Laing και άλλοι. Και κάπως έτσι ξεκίνησε το πράγμα…
